शहराच्या नैऋत्य कोपर्यात स्थित, वू झेटियन (चीनी इतिहासातील एकमेव महिला सम्राट) यांनी आदेश दिलेले दायुन मंदिर तांग राजवंशाच्या झेंगुआन काळात बांधले गेले.भूकंपामुळे सम्राट कांग्शी (१७१५) च्या कारकिर्दीच्या ५४ व्या वर्षी त्याची पुनर्बांधणी करण्यात आली.690 मध्ये, सम्राज्ञी डोजरला दयुन नावाच्या धार्मिक पुस्तकाची प्रत मिळाली आणि ती बौद्ध धर्मात वेड लागली.लवकरच ती संपूर्ण देशाला दयुन मंदिरे बांधण्यास सांगेल.आज चीनमध्ये फक्त तीन दायुन मंदिरे आहेत.लिनफेनमधील दयुन मंदिर चांगले जतन केले गेले आहे कारण ते बर्याच काळापासून लिनफेन शहराच्या संग्रहालयाचे ठिकाण आहे.2006 मध्ये, दयुन मंदिराची राष्ट्रीय प्रमुख सांस्कृतिक अवशेष संरक्षण एकक म्हणून घोषणा करण्यात आली.दयुन मंदिराचे प्रमाण मोठे नाही.मुख्य विद्यमान इमारतींमध्ये गेट, हॉल, जिंडिंग ग्लास पॅगोडा, सूत्र हाऊस यांचा समावेश आहे.एक प्रसिद्ध चिनी वास्तुविशारद लिआंग सिचेंग यांनी एकदा द हिस्ट्री ऑफ चायनीज आर्किटेक्चरमध्ये भाष्य केले होते की हा टॉवर भूतकाळात अभूतपूर्व होता.शांक्सी हे रंगीत ग्लेझचे जन्मस्थान म्हणून, त्याच्या रंगीत ग्लेझ फायरिंग तंत्रज्ञानाची एक अनोखी शैली आहे.प्राचीन काळापासून एक म्हण आहे की "संपूर्ण चीनमध्ये शांक्सी रंगीत चकाकी".

दयुन मंदिराच्या टॉवरमध्ये तेजस्वी चमक आणि ज्वलंत वर्ण असलेल्या 58 रंगीत रंगीत चकाकी बौद्ध नमुने आहेत.तांग आणि सोंग राजवंशातील बहुतेक स्तूपांमध्ये एक पोकळी आहे.दयुन मंदिराच्या आत असलेली पोकळी एक चौकोनी खोली आहे.जेव्हा आपण टॉवरचा दरवाजा उघडतो तेव्हा आपल्याला सुमारे 6.8 मीटर उंच आणि 5.8 मीटर रुंद असलेल्या बुद्धाच्या मस्तकाचा चेहरा दिसतो. डोक्याच्या पृष्ठभागावर मूळतः पेंटिंग आणि सोन्यासाठी पांढर्या राखेचा थर चिकटवला गेला होता.आतील पोकळ, सुत्रे आणि नगर मंदिराचा खजिना ठेवण्यासाठी वापरला जातो.शाब्दिक संशोधनानुसार, लोखंडी बुद्धाचे प्रमुख हे तांग राजवंशाचे मूळ कार्य असावे, ज्याचे एकूण वजन 15 टनांपेक्षा जास्त आहे, जगात प्रथम क्रमांकावर आहे.तज्ञांच्या विश्लेषणानुसार, डुक्कर लोखंडासह इतके मोठे काम कास्ट करणे अत्यंत कठीण आहे.हे लक्षात घेण्यासारखे आहे की राक्षस डोके असलेले शरीर किमान 40 मीटर लांब असावे आणि शरीराचा ठावठिकाणा अद्याप एक गूढ आहे.